Το παζλ της Αργεντινής είναι απλώς σαγηνευτικό: εκτεινόμενη από τα νότια σύνορα της Βολιβίας μέχρι τη νοτιότερη μύτη της Λατινικής Αμερικής, φλερτάροντας τόσο με τον Ατλαντικό όσο και σχεδόν με τα όρια του Ανταρκτικού Κύκλου, αιχμαλωτίζει τους επισκέπτες της με φυσικά τοπία που κόβουν την ανάσα, με έναν γλυκό και φιλόξενο λαό και την κουλτούρα της, η οποία… στροβιλίζεται στο ρυθμό του μπαντονεόν και στο λάσο των gauchos. Οι φυσιολάτρες δεν έχουν παρά να εφοδιαστούν με κάθε είδους εξοπλισμό. Το αδιάβροχο είναι απαραίτητο μόλις βρεθούν κάτω από το Garganta do Diabo (Λαρύγγι του Διαβόλου), για να παραδοθούν στο ξέσπασμα του «Μεγάλου Νερού», των καταρρακτών Iguacu, στα σύνορα της χώρας με τη Βραζιλία και την Ουρουγουάη. Στην Παταγονία και τη Γη του Πυρός κατευθύνονται όσοι θέλουν να θαυμάσουν το ανεπανάληπτο τοπίο, να δουν από κοντά τον παγετώνα Perito Moreno, να περπατήσουν παρέα με πιγκουίνους και να παρακολουθήσουν την ανάδυση των φαλαινών στο βάθος του ορίζοντα. Οι περιπατητές θα κατευθυνούν στην περιοχή των λιμνών για να απολαύσουν το γαλήνιο τοπίο του ειδυλλιακού Bariloche και των κατάφυτων χωριών San Martin de los Andes και Villa Traful με τις ρομαντικές προβλήτες και τους ατάραχους ψαράδες. Αναρρίχηση, ποδήλατο και ιππασία ενδείκνυνται στην περιοχή της Cordoba με τους λόφους, ενώ όσοι τολμούν θα αποπειραθούν να προσεγγίσουν στα δυτικά της χώρας τις αγέρωχες Άνδεις: εδώ βρίσκεται εξάλλου «η οροφή της Αμερικής», η υψηλότερη κορυφή Cerro Aconcagua. Η Αργεντινή προσφέρει, ωστόσο, και άλλου είδους περιπέτειες. Όπως ένα σφιχταγκαλιασμένο τάνγκο στους δρόμους του γοητευτικού Μπουένος Άιρες, ένα ποτήρι Malbec από τους αμπελώνες της Mendoza και λαχταριστές parrilladas (ποικιλίες από τα περίφημα αργεντίνικα κρέατα) σερβιρισμένες σε κάποιο pena, τοπικό γλέντι με μουσική και χορό στην πόλη των σκληρών gauchos, το San Antonio de Areco.